Maagkankeronderzoek

 

Zoals u bekend is zijn we al vanaf 2003 bezig met het in kaart brengen van het voorkomen van maagcarcinomen bij de Belgische herder. Vanaf 2003 zie ik lijders en neem bloed en materiaal van ze af. In de regel krijgen ze een forse korting. Helaas kan ik weinig meer doen anders dan de diagnose stellen. Dat frustreerde me mateloos. Zijnde eigenaar van een Mechelaar en Tervuerense herder was mijn plan toen om iig zoveel mogelijk materiaal te verzamelen zodat we tot verder konden gaan. 

 

Zoals bekend is de bal in 2009 aan het rollen gegaan. Met bemiddeling van de NVBH werd een subsidie van 5000 euro van het NKFvD verkregen waarna we gestart zijn met het projectmatig aanpakken van een en ander. 

 

Dankzij een tweede subsidie van ruim 18.000 euro (wederom NKFvD) en enkele tombola’s van jullie lukte het ons een GWAS uit te voeren en kregen we enig zicht op waar het probleem moet zitten. Inmiddels werd ons team verreikt met een promovenda: drs Sanne Hugen (eigenaar van een Groenendaeler) wat een wereld van verschil is. We zijn echt een stuk verder gekomen maar we lopen nu tegen budgettaire problemen aan. Het departement heeft mij het afgelopen jaar geholpen met het dichten van een gat van pakweg 20.000 euro maar we komen geld tekort. Want inmiddels heb ik al ruim 50.000 euro besteed. En het departement heeft nu aangegeven: het geld is op tenzij jij meer van extern binnen haalt.

 

Helaas is het niet zo dat de Universiteit Utrecht enorme geldstromen heeft. Men wil wel helpen maar dan moeten wij ook gelden binnen halen. Persoonlijk vind ik dat niet meer dan logisch. 

 

Voor het komende jaar willen we een lijder en een gezonde hond geheel uitschrijven (dus ieder stukje DNA) en de GWAS herhalen op nogmaals 48 nieuwe lijders en 48 nieuwe gezonde honden. MBV deze info willen we alle bekende kandidaatsgenen kritisch onder de loep houden. We gaan er vanuit dat dit geen extreme nieuwe inzichten geeft maar we moeten ook zaken uitsluiten. Bovendien hebben we bij de  eerste GWAS twee duidelijke associaties gevonden. Met behulp van de uitbreiding hopen we beter in te kunnen zoomen zodat een eventuele identificatie met de twee eerste honden wel gaat lukken. Want als dit niet lukt hebben we een probleem. 

 

Op basis van onze gegeven zit het bekende lijderpercentage op 2% maar wat er werkelijk sterft aan een maagcarcinoom ligt boven de 4%. Helaas zijn er enkele bekende teven en reuen die gebruikt zijn voor de fok op latere leeftijd gestorven aan een maagcarcinoom. Mijn persoonlijke angst is dat we tot een stijging gaan zien van lijders.

 

Wij trekken hard aan de kar maar we hebben een budgetair probleem. Ik heb u hier nooit eerder voor benaderd maar recent heb ik voor twee andere projecten van zowel de Kooikerclub als het Markiesje een behoorlijk geld bedrag gekregen voor de lopende projecten. Deze projecten worden ook ondersteunt vanuit de overheid omdat het Nederlandse rassen zijn. Echter ondanks mijn vele aanvragen voor subsidies bij o.m. de Raad van Beheer, Economische Zaken, ACVIM, Waltham, Royal Canin lukt het ons niet voldoende binnen te halen. Het probleem is niet dat we geen goede zaak hebben, er zijn gewoon erg veel concurrenten. En hoewel maagcarcinomen ook bij mensen voorkomen is het bij de mens zelden erfelijk. Smeekbedes bij o.m. de VU hebben we ook nog niet geholpen.,

 

Gelukkig ondersteunt het NKFvD ons maar zij hebben geen oneindige pot met geld. Vandaar dat ik Anne-Marie Smolders om hulp heb gevraagd. Voor het komende jaar (het afronden van e.e.a?) hebben we echt nog een behoorlijk bedrag nodig. Ik schat nog 26.000 euro bovenop een recent verkregen subsidie van 10.000 euro. Ik snap dat u ook geen oneindige pot met geld heeft maar ik zou heel graag met u van gedachten willen wisselen in hoeverre we elkaar toch niet kunnen helpen. 

 

MVG